به گزارش خبرآنلاین، با گران شدن قیمت افغانی، نیروی کار افغانستانی دیگر تمایلی به کار در ایران ندارد. غیرقانونی بودن، فقدان بیمه، شرایط سخت کاری و اجاره‌ی مسکن و… باعث شده نیروی کار افغانستانی تمایل خود برای کار را از دست بدهد و اخیراً از سوی این کارگران شنیده می‌شود که دیگر کارگری در ایران صرفه‌ی اقتصادی ندارد. از سوی دیگر این افراد حقوق خود را نسبت به دلار می‌سنجند و در یک مقایسه‌ی تاریخی با سال‌های قبل، شرایط فعلی را به نفع خود نمی‌دانند.

انتخاب در خبری نوشت:افشین پورحاجت، دبیرکل انجمن انبوه سازان ایران، درباره‌ی تأثیر گران شدن افغانی بر کاهش نیروی کار گفت: در برخی از نقاط کشور با کمبود شدید نیروی کار مواجه هستیم. نیروهای افغانستانی اگر روی پروژه‌ها فعالیت نکنند، شرایط سخت‌تر می‌شود. افزایش قیمت افغانی و دلار تأثیر خود را بر هزینه‌های زندگی این دوستان گذاشته است. هردرآمدی که اینها در ایران دارند، از طریق صرافی‌ها به کشورشان ارسال می‌کنند. در دو ماه گذشته که بیش از پنجاه درصد ارزش پولی ما کاهش پیدا کرده و پول افغانستانی‌ها ثبات داشته است، مراتب گلایه‌ی این افراد را به دنبال داشته است.

او افزود: عمده‌ی کارگرها می‌گویند برای ما صرفه‌ی اقتصادی ندارد که ایران کار کنیم. امروز به صراحت می‌توان اعلام کرد که در یک بحران جدی حوزه‌ی مسکن گرفتار شده‌ایم. این بحران در تمام سطوح، از نیروی انسانی تا دستمزد و … دیده می‌شود.

پورحاجت درباره‌ی میزان حقوق کارگران افغانستانی گفت: حقوق یک کارگر افغانستانی بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان در روز است، اما استاد کارها به صورت روزانه مبالغ بیشتری می‌گیرند. کارگر ایرانی هم چنین حقوقی دارد. مشکل اینجاست که نیروی کارگری کم داریم. استادکارها تا ۱ میلیون و چهارصدهزار تومان هم حقوق می‌گیرند. ما نیروی کار ایرانی، خیلی کم داریم. اگر نیروی کافی داشتیم ضرورتی نداشت که از نیروی کار افغانستانی استفاده کنیم. نیروی‌های افغانستانی بیمه ندارند و عمدتاً به صورت غیرقانونی مشغول فعالیت هستند.

ایرج رهبر، رئیس انجمن انبوه سازان استان تهران، درباره‌ی تأثیر گران شدن افغانی بر کمبود نیروی کار گفت: اخیراً پول افغانستان گران شده و کارگران هم می‌گویند که حقوقمان نسبت به چندسال قبل صرفه ندارد. افغانستانی‌ها حقوقشان را نسبت به دلار می‌سنجند، مثلاً دو سال قبل ۵۰۰ دلار می‌گرفتند الان ۲۰۰ دلار می‌گیرند. کارگران افغانستانی ادعا دارند که حقوقشان باید افزایش یابد تا به حداقل حقوق دلاری چند سال قبل برسند. الان کارگر ساده افغانستانی کمتر از روزانه ۳۰۰ هزار تومان نمی‌گیرد. کارگرانی که جا افتاده‌اند هم حقوق بیشتری می‌گیرند و کمتر از روزانه ۶۰۰ تومان راضی نیستند.

او افزود: این روند باعث می‌شود هزینه‌ی ساخت و ساز بالا برود. ما همواره اصرار می‌کنیم که باید به سمت و سوی تکنولوژی در ساخت مسکن برویم. نیروی انسانی دیگر جوابگو نیست. در دنیا برای ساخت و ساز به نسل هفتم ورود کرده‌اند، اما در ایران، نسل سوم را پشت سر می‌گذاریم. افزایش تورم در حوزه‌ی مسکن ناشی از همین مشکلات است.

رهبر درباره‌ی دستگیری نیروی کار غیرمجاز گفت: یکی دیگر از دلایلی که می‌گویند نیروی کار افغانستانی پیدا نمی‌شود این است که از نظر کنترل و بازرسی کارگاه‌ها، نیروهای مجاز و غیرمجاز افغانستانی را می‌برند. وقتی کارت فعالیتشان را نشان می‌دهند رهایشان می‌کنند و این روند مدتی طول می‌کشد و کارهای ساختمان خسارت می‌بیند. به نظر من باید از ابتدا این غربال‌گری را انجام دهند تا کارهای ساختمانی در روند کار آسیب نبیند. ما از نظر نیروی انسانی مدتی است که با مشکلات اساسی مواجه هستیم. کارگرهای داخلی ما هم عادت کرده‌اند که به مسائل خرد کارگری ورود نمی‌کنند. کارهای فنی مانند جوشکاری و لوله کشی و رنگ و. را کارگر ایرانی انجام می‌دهد، اما کارهای خرد را خیلی کم ورود می‌کنند.

۲۱۷