
کرسنت در دنیای موازی
با همۀ این کمبود دادهها، اما از منظر حکمرانی تصمیمگیری و توسعه شاید بتوان روندهای گذشته بر این قرارداد را بررسی کرد و حتی سرگذشت و سرنوشت این قرارداد را در دنیایی موازی تصور کرد:
1- سال 2002، گاز ترش میدان سلمان ایران که با میدان ابوالبوخوش امارات مشترک است، در حال هدررفت است. گذشته از ضرورت بهره برداری از این ظرفیت در حال سوختن، وضعیت سیاسی منطقه و تنهایی نسبی امارات در میان کشورهای همپیمانش باعث میشود تا ایران به دنبال فروش گاز به امارات باشد تا ضمن تقویت روابط دوجانبه، با درهمتنیدگی اقتصادی رویکردهای راهبردی خود را جلو ببرد. مذاکرات 5 سال طول کشیده و نهایتاً در سال 2002 قرارداد منعقد شده است. طرف اماراتی یک شرکت خصوصی است؛ کرسنت پترولیوم. شرکتی که علیرغم برآورد بالای سرمایهگذاریهایش، بجز نام مالکین آن که خانوادۀ جعفر هستند، اطلاعات بیشتری از آن در دسترس نیست.
2- سال 2005 ، 2009 و 2010، قرار بوده از سال 2005 صادرات گاز آغاز شود. اما در عمل زمزمهای در محافل سیاسی و نظارتی کشور میپیچد؛ قرارداد کرسنت از ترکمانچای بدتر است و مهمتر اینکه در این قرارداد فساد رخ داده و رشوه رد و بد.. ... ادامه مطلب