
پلهای زنده دنیا/ عکس
نادیا زکالوند: پیش از آنکه مصالح مدرن، مانند بتن و فولاد در دسترس باشد، مردم برای ساخت پل از روشهای مختلفی استفاده میکردند. اهالی خاسی (khasi) در ایالت مگالایای هند برای ساخت پل از ریشه درختان زنده استفاده میکردند. آنها برای ساخت این پلها معمولا درختانی به نام «فیکوس الاستیکا» در دو طرف رودخانه میکاشتند و با داربستهایی از جنس بامبو، ریشههای ضخیم این درختان را به سمت یکدیگر هدایت میکردند. این ریشهها پس از سالها (گاه ۱۵ تا ۳۰ سال) به یکدیگر متصل شده و چنان قوی میشدند که میتوانستند همزمان وزن بیش از ۳۵ نفر را تحمل کنند.
پلهای زنده که از ۵ تا ۷۵ متر متغیر هستند، برخلاف سازههای مدرن، میتوانند قرنها پابرجا بمانند. این پلها بهدلیل ریشههای متفاوت درختان گوناگون، ساختارهای جالب و متنوعی دارند. میتوان گفت ایالت مگالایا در هند، زادگاه سنتی پلهای زنده است.
از میان این نوع پلها به چند پل معروف اشاره کردهایم:
۱. اومشیانگ (Umshiang)
این پل ریشهای که به پل دوطبقه هم معروف است، یکی از مشهورترین پلهای زنده ایالت مگالایای هند است. این پل از ۲ لایه مجزای ریشههای زنده تشکیل ش.. ... ادامه مطلب