به گزارش خبرآنلاین،یک فعال کارگری با اعلام میانگین هزینه ماهانه سبد معیشت خانوار کارگری تاکید کرد: در شرایطی که برخی تولیدکنندگان و کارخانه‌داران قیمت کالاهای خود را در سال مدام تغییر می‌دهند، دستمزد کارگران هم باید بیش از یکبار تصویب شود تا حداقل هزینه‌های زندگی خانوار کارگری را پوشش دهد.
ایسنا در خبری نوشت:فتح الله بیات از بررسی میدانی هزینه‌های سبد معیشت خانوار کارگری خبر داد و گفت: همه ساله تا قبل از تشکیل جلسات دستمزد شورای عالی کار اطلاعات لازم در خصوص هزینه‌های سبد معیشت خانوارهای کارگری را در سراسر کشور و به شکل میدانی به دست می‌آوریم و وضعیت بازار و افزایش قیمتها را پیگیری می‌کنیم.
وی افزود: بررسی‌های نشان می‌دهد که در بخش اقلام مصرفی کارگران کاهشی مشاهده نشده و برخی اقلام و ارزاق اساسی سبد معیشت از جمله نان افزایش هم داشته است بنابراین در شرایطی که دستمزدها هزینه زندگی را پوشش نمی‌دهد و افزایش چندباره اقلام مصرفی را شاهدیم، بهترین راه این است که درباره دستمزدها دوبار در سال تصمیم گیری شود.
این فعال کارگری تاکید کرد: در صورتی که بحث افزایش دوبار در سال دستمزدها مورد توجه قرار گیرد، برخی کارفرمایان و تولیدکنندگان که در سال مدام تغییر قیمت می‌دهند جلوی رشد قیمت یکسری از کالاهای مصرفی و اساسی را می‌گیرند، زیرا به همان نسبت کارگر با افزایش هزینه‌ها، درخواست افزایش مزد از کارفرما خواهد داشت.
بیات افزود: متاسفانه بیشتر قیمتها صعودی است و کالاهای مهم سبد معیشت خانوار هم تغییر داشته است، در چنین حالتی نمی‌توان انتظار داشت دستمزد هزینه‌های زندگی را جبران کند.
وی درعین حال درباره طرح مواردی همچون مزد منطقه‌ای در ایام بررسی دستمزد گفت: پرونده بحث مزد منطقه‌ای باید قبل از بهمن ماه بسته شود، زیرا مزد منطقه‌ای همواره نوعی فرافکنی است که حقوق و دستمزد را به حاشیه می‌برد.
این فعال کارگری میانگین هزینه ماهانه سبد معیشت خانوار کارگری را ۲۵ میلیون تومان در ماه عنوان کرد و گفت: وقتی یک کارگر ۱۲ تا ۱۳ میلیون تومان در ماه حقوق می‌گیرد، چگونه می‌خواهیم برای او مزد منطقه‌ای درنظر بگیریم و دستمزدها را منطقه‌ای کنیم؟
بیات گفت: امروز با هزینه‌هایی که در جامعه وجود دارد و حقوق و دستمزدی که کارگر می‌گیرد، امرار معاش او دشوار شده است بنابراین به جای آنکه دستمزد را به حاشیه ببریم، باید به اصل موضوع که تامین معاش و جبران هزینه‌های زندگی کارگر است، بپردازیم.
۲۱۷
